Gisteren, gezellig kletsend met Greet en Aiko gewandeld langs de berm en verder...
Licht en natuur beginnen weelderig aan de nazomer
en ik, al levenslang een herfsttype vol lentekriebels
kan er lekker, onbezorgd, vrij en vrolijk van genieten
want ik, op pensioen, moet nu
ijverig voorbereidend
géén leerlingendossiers doornemen
géén boeken kaften
géén schoolgerief of bestellingen van schriften, pritt en krijt en... natellen
géén etiketten in schoonschrift vol namen pennen
géén klas schikken voor de eerste schooldag
géén boekentas klaarzetten
Brevierend en mijmerend en
in dialoog uitwijdend over de tijd van toen
krijgen we ineens een verdacht koppel in 't vizier!
Aiko trekt verwoed aan de riem en wil op jacht !!
hé... ho!...
Geiten!
Die zie ik normaal niet op mijn pad
Horen die niet achter hek en afspanning of slot en grendel te zitten ??
Inderdaad
Het paar verdwijnt door de haag naar een weide
waar de rest van de kudde aan 't grazen is.
Ze verstoppen zich achter een boom
maar welke?
Terwijl we ook het grote, sierlijke paard verderop bewonderen
komt de eigenaar van de wei aangefietst
Héél de ménagerie komt aangesneld, een dikke kip in hun kielzog...
We maken een praatje met de meneer
en vertellen van de "ontsnapping"
maar dat schijnt dus toegelaten - ze lopen nooit ver weg...
zouden ze een enkelband hebben ??
Aiko wil verder
misschien mag ze dan WEL op schapen jagen...
maar de wol-balen grazen onverstoord verder
ze zitten veilig aan de overkant van de Demer
We genieten even van de rustieke aanblik
over de Oranjehoeve tot aan de Basiliek van Scherpenheuvel.
hier waakt de bok
Niks gevangen
niks in 't water gevallen
niks speciaal gebeurd...
dus hier eindigt mijn beestig saaie vertellinge
van alweer een mooie zomerdag
(Liever saai... dan Syrië)
