SCHATTEN OP ZOLDER.

Voorlopig komt nog geen eind aan de opruim van de zolder, het aantal dozen om te sorteren is ontelbaar! Gisteren heb ik van mijn hart een steen gemaakt en héél veel uit mijn schoolcarrière geklasseerd voor de papier-container. Ik wil maar één doos, de dagklappers van de laatste jaren en enkele fotoalbums overhouden. Ondertussen ontdekte ik in een andere doos de muziekboeken uit mijn jeugd, mijn oude poëzie... een van de eerste versjes boeken die ik zelf kocht toen ik begon als kleuterleidster...Die schatten bewaar ik !

Dit is mijn poëzie. Kerstcadeautje in 1965... net geen halve eeuw - is dat dan al een antiquiteit ?
Ik herinner me dat er ooit een paarse "edelsteen" in dat bloemetje op de kaft plakte. Mijn eerste leraar dwarsfluit schilderde mijn naam en dat bloemetje op de kaft! Onder de poëzie zie je trouwens mijn eerste lesboek voor dwarsfluit. Ik heb dat van kindsbeen af, jaaaaren gespeeld tot ik ze enkel nog gebruikte voor de muziek-activiteiten in mijn klas. Er zit ondertussen STOF in 't mondstuk en tussen de kleppen - waarover mijn (artrose)vingerkens nu niet meer kunnen vliegen.., laat staan struikelen.

Broer Pol was blijkbaar de eerste die in mijn boekje mocht tekenen, hij kon net schrijven zo te zien. Naast het keurig ingekleurde paddestoelenhuis mét televisie, verwarming en gezellige gordijnen  - Pol moet toen ook al van comfort gehouden hebben en geweten hebben dat ik later een zwak zou krijgen voor kabouterventjes -  staat op 't ander blad : van broer Pol en  : 5-12-1965 .KERSTAVOND... 48 jaar geleden

Inscannen is een langdurig karweitje en stoffige dozen verder uitsorteren gaat nu voor, maar in mijn dierbare poezieboekje vind je alle broers en zussen terug en vele vele vrienden van vroeger en ook een paar van NU NOG! Tijdrovend wel, dat inkijken en zo van al die schatten, maar véél plezanter dan dat opruimen zelf! Pfffff.... ik NEEM gewoon de tijd, het is MIJN tijd!

Dit tekende pa -  toch erg blij dat ik dit terugvond! Zijn typische handtekening op de notenbalk :
REMI zie je onderaan. Een van mijn krullen is een solsleutel... Zoals je ziet speelde ik wel twee partituren TEGELIJK haha, ik ben altijd ambitieus geweest ... en het talent droop UIT mijn fluit!

Pa schreef : " Ten is maar bla, zegt uwen pa, in stereo te spelen...  Leer eerstens dra, lijk uwen pa,
in unisono kwelen ...!
Mama tekende niet in de poëzie... ze beweerde steeds dat ze niet tekenen kon.

Dit is van mijn versjesboeken die ik her-ontdekte, tussen de andere en tussen de vele liedjesboeken
Nee, die doe ik nog niet WEG! Dit zijn nog schatten. Van dit boek vond ik 40 jaar geleden de prenten erg prachtig en "modern" ... ondertussen zijn ze lekker ouderwets, mooi "vintage" en "IN" - ik ben nog steeds verkikkerd op dit soort illustraties.... en rijmpjes.

Aha, NOG een dun - zeer berucht boekje van Emiel Onraet ! Vol van memories en sol sol sooooools.
Maar die vertellinge is voor een andere keer - hongerige werkers spijzigen - die straks thuiskomen - is prioritair op dozen vol stof , boeken en blogs!

Goeie maandagmorgen!

Opmerking :

KOFFIE na POMPELMOES als ontbijt - dat smaakt niet zo goed!

Maar ik hou mijn vezel dieet wel vol 

het werpt zijn vruchten (euh... vet) af - merkte mijn versleten weegschaal op.

Binnenkort zie ik er ZO uit !

Als ik mijn haar groen verf natuurlijk.

Maar nu iets over DROMEN :

scratchboard ART van Douglas Smith

Pompelmoes uitschrapend, hoorde ik deze ochtend iets raars op de radio.

Naar het schijnt was er ooit  bij een dromen-onderzoek vastgesteld dat

er méér in KLEUR gedroomd werd,  na de komst van de kleurentelevisie.

De reporter vroeg zich af of er dan, nu,  méér digitaal gedroomd werd of in HD of dolby...

Mijn nachtmerries zijn in technicolor zwart-wit én in stereo surround.

Volgens mijn bedgenoot rol én zing ik vaak luidkeels mee in HD tijdens bepaalde slaapfases!

Een geluk dus dat ik meestentijd niet meer weet wat ik droomde...

Ik wil niet verantwoordelijk gesteld worden voor het dolby systeem van mijn onderbewuste!

Nu ga ik enkele schatten op zolder fotograferen

voor de volgende blog.

'k Voel me uitgeslapen.

 

 

 

Dit is Luca uit Nederland.

Op pinterest kwam ik hem tegen en ik was erg onder de indruk

van zijn lange lange KANJERKETTING.

Zijn mama pinde niet enkel deze foto

ik vond ook meer info op haar bord

 Voor wie de foto hierboven niet door aanklikken kan  vergroten :
De kralen voor de ketting zijn voor kinderen met kanker.
Iedere kraal aan een kanjer ketting staat voor een behandeling,

een onderzoek, een prik, chemo....
De ketting vertelt hun verhaal...

Als je de lengte van Luca's ketting ziet kun je alleen maar

bewondering hebben voor dit moedige baasje!

Prachtig initiatief die ketting !! Kende het nog niet.

Toen ik via een pinterest-berichtje toestemming vroeg om de foto te gebruiken,

schreef de mama terug dat er in Vlaanderen ook ziekenhuizen

zijn die de kralen reeds gebruiken.
(Leuven, Antwerpen, Brussel en Gent - google : kanjerketting)

Ja, als je ooit als ik,  kleuters met leukemie in je klasje had, 

dan word je geraakt door zo'n pin.

koffie- en pin/blog pauze...

Ons zoldervenster - vereeuwigd met spinnen en al.

Vandaag weer een kubieke meter verder opgeruimd in de stofnesten.

Alle excuses en opwellende noden zijn welkom om te STAKEN....
en me beneden aangekomen,  te laten verleiden door de lonkende computer!

Gisteren heb ik gedroogde GINGKO BILOBA blaadjes afgedrukt bij grafiek

 

In het najaar van 2009 kregen een aantal vriendinnen , waaronder Hilde ( die later aan kanker overleed ) van gezel Lucy en haar man, boomkweker Marc; elk een een "stek" - tak,  om een Gingko boompje te laten groeien. Lucy herinnerde me er aan dat het gister de dag was om mensen met kanker de gedenken.  Mijn tak groeide een tweetal jaar in een overmaatse bloempot naast mijn schrijftafel thuis. Aangezien ik geen tuin heb, plantte ik mijn boompje in het voorjaar van 2011 onder het raam van mijn klas op school TerBank, waar ik samen met Hilde zo lang met buitengewone kinderen mocht werken. Daarom is de ginkgo zo bijzonder voor me.

zo WAS het "boompje" in voorjaar 2011

  lente 2012....

najaar 2013

Aangezien ik - op pensioen - er NIET aan gedacht heb om wat

eigen blaadjes van MIJN biloba boompje te gaan rapen op school;

heb ik met een gedroogd blad, vorig jaar geraapt in de Diestse straat Leuven

en wat viltletters - IN SPIEGELSCHRIFT - verpakt in aluminiumfolie

dit afdruk plaatje gefabriceerd en ingesmeerd met groene en bruine tinten

een van de afdrukken...

  Afdruk van een groter blad - zonder tekst.

Voor volgende week zal ik met verschillende formaten gedroogde gingko blaadjes

afdrukplaatjes maken....een projectje....

Misschien ook even langs op TerBank om wat blaadjes van MIJN boompje te halen

om ze te drogen. 't Is nog maar 't begin van 't vallen van het blad nietwaar.

illustratie uit een kinderboek van Sven Nordquist

Als Pettson en Findus de kat ben ik deze week beetje bij beetje de zolder aan het opruimen.

't Is niet meer zo warm en nog niet zo koud en daarmee

was er geen smoesje meer te bedenken om er onderuit te muizen 

of mijn kat te sturen.

Het lijkt WEL een eeuwigdurende onbegonnen taak te worden.

Ondertussen heb ik een vervaarlijke  tunnel gegraven 

door de wankele BERG afgedankten bucht

 richting rechterROTSwand van boekendozen

Ik verzet en verzet stapels spul. Veel word gesorteerd op de HOOP "containerpark"

 De spinnenwebben rondom 't ronde venstertje in de wand zijn GIGANTISCH !

Ik klim straks terug naar boven, voorzien van een helm, bergschoenen

en de vooruitgeschoven lange lange kobbenjager.

Als je een tijd niets meer te zien of te lezen hebt hier...

BEL OO7

en start de reddingsoperatie liefst met een "SaintBernâR"

want ik heb het niet zo begrepen op al die and're heiligen,

al roepen we ze soms, in penibele ogenblikken

onderbewust, toch allemaal tegelijk aan!

 

 

 

tijd voor wat herfst shopping

OP NAAR LEUVEN

Blokje om... naar de post.

Mijn ogen, nog vol slaapzand, aanschouwden deze morgen MIST achter de ramen.

De zon was wel haar best aan 't doen om door het grijs-overtrokken gewelf te breken. 
Na een PEER als ontbijt - ik volg keurig mijn vezel-dieet -  ging ik op pad naar de post om een pakje te sturen naar mijn Nederlandse vriendin. Dra was mijn nieuwe wandel-anorak veels en veels te warm en gutste mijn zweet ten allen kant! Méér en méér blauw verscheen boven mijn kop. Mijn fototoestel was mee om vandaag - nu de herfst officieel begonnen was, andermaal de natuur op mijn "blokje om" vast te leggen! 

 frèle paddestoelken gespot!

Met pensioen zijn is toch aangenaam want je hebt nu haast géén haast meer als je ergens naartoe gaat, of iets moet doen. Ik nam dus alle tijd om grondig te OBSERVEREN. Ik doe dit blokje om zo vaak maar het verveelt nooit omdat de natuur steeds verandert en omdat ik iedere keer dingen opmerk die ik daarvoor nooit ZAG of die er vorige keren nog niet waren...

Foto's maken helpt ook wel om BETER te KIJKEN. 

Veel soorten rode bollekes gezien! 'k Weet dat het vruchtjes zijn maar HOE ze heten ??? Ik maakte een luchtledige notitie in mijn geheugen-agendaatje dat ik het blokje om, nog eens moet doen voorzien van een carnetje en schrijfgerief + enkele stappende  Elseviers natuur-encyclopedieën , zoals vriendin Lieve en haar gemaal  Hugo ook vooral kabouterkenner. Kwestie van alle namen van de bomen, wilde bloemen en planten eens correct te noteren! Er waren ook nog gele, oranje en zwarte bollekes te zien en eikels, kastanjes, noten..."helikopterkes" en zaaddozen

Reeds heel de maand kwam ik in de Demerbroeken een weeld'rige OVERVLOED aan VLIERbesbollekens tegen! Echt overdreven VEEL ! Maar ik vertik het om mijn botten aan te doen en een seule + schaar mee te pakken op mijn tochtjes. Ik heb compleet GEEN tijd, laat staan goesting om vlierbes of "vlinder" siroop te staan brouwen. Veels te veel werk volgens mij!

Onze maagdentoren heeft nog altijd zijn blauwe jasje aan . Vanuit deze hoek ziet hij er meer en meer uit als de toren van Pizza. De voorste boom is al compleet in bruin-roeste herfsttenue.

 

In de bruulstraat gekomen merkte ik mijn met gedroogde graszaad bezaaide sokken op! De gevolgen als de fotograaf afwijkt van het rechte pad om wilde veld- en bermbloemen te vereeuwigen.

Ons pa noemde dat onkruid maar ik vind ze mooi. 'k Zal ze niet opdringen in de blog ... het duurt nogal lang om 100 foto's op te laden...  Ondertussen, op een poort in het dorpscentrum...

 

Bij ons waarschuwen ze goed dat het super gevaarlijk is om onder ladders door te lopen, zelfs al is vrijdag de dertiende al een week geleden. Waar zit de zwarte kat ?

Klas op uitstap op het plein met de kiosk. Zie je ook het GEZICHT in die boomstam rechts?
Dat had ik nog nooit opgemerkt! Hij lijkt wel te fluiten met getuite lippen ... zou hij
"wij zijn de mannekes van plezier...." skuffel'n (fluiten) Dat is hier een beroemd dorpslied.

 Een "manneke van..." op vilt pantoffels. Ik kom hem vaak tegen, hij knikt altijd  of roept iets over het weer. Vandaag stak hij verlegen zijn hand op... vanaf de overkant ... Had dit mijn roots geweest, ik had zeker geweten wie hij was. Hier is het echter moeilijk in te burgeren...

 

De kerk

 

Tegenover de kerk kon ik in 't Krantje of de bpost mijn pakje versturen. Langs de watermolen
terug huiswaarts ... Daar waar ze een nieuwe straat aanleggen die lijkt te zullen uitkomen op de parking van 't station ???  daar achter de eeuwige jachtvelden van onze katten...ben ik ook beelden gaan vastleggen maar dat is voor een volgende keer.

familie-tuinfeest in het kabouterkensbos.

Voor ons .... vans gelijke - chance met dit nazomerweertje!

de luiaard uithangen op zondagmorgen

Gisteren in les 2 GRAFIEK  een belangrijke les geleerd. Als je werkt met woorden voor een stempel of een afdruktechniek, maak je je stempel of plaat in 
S P I E G E L S C H R I F T !!
'k Was iets aan 't borduren met dikke draad om er een afdrukplaatje van te maken... ik was bijna klaar toen een medeleerling opmerkte dat ik "VERKEERD" bezig was ...
De leraar merkte laconiek op : " O ja, ik moest je nog zeggen dat je in spiegelschrift moet werken. 
Sorry. Maar zo zul je deze LES  NOOIT vergeten...."

Tsja....

D A T  I S  E E N  W A A R H E I D  A L S  E E N  K O E !!   
'k Zat effe beteuterd als een oud kalf te turen naar de 'vergeefse' moeite en draad in mijn handen.
Baudouin is gelukkig 'n ludieke, goedlachse leraar - ik kom ondertussen graag naar zijn les... anders had ik het hem nooit vergeven vaneigens. (én ; hij zet chocolade koekjes bij de koffie a volonté, al mag ik momenteel met mijn vezel-dieet niet snoepen - 'k vind dat een super pluspunt bij lessen)
...En zeggen dat ik als kleuterleidster ZELF ERVARINGS GERICHT onderwijs toepastte.
Fluks heb ik besloten om thuis een nieuwe poging in spiegelschrift te naaien en ik moffelde terzelfder tijd een ander "verkeerd" plaatje weg dat ik als huiswerk had gemaakt... 'k had gelukkig ook tekstloze exemplaren voorzien, 'k was ijverig geweest.

 

 MISKOE !

(euh, mis poes !)

"3ssens" wordt nog herbegonnen, " BLOG IDEE" is foetsjie

en die "agrafkens" in ijzer kunnen ook niet dienen voor afdrukken met de pers.

Ook mijn geprepareerde plaatjes met knoopjes, naaigerief, centjes....

waren TE DIK en geraakten/ MOCHTEN  niet onder de drukpers-rol 

Nog méér ervaringsgericht huiswerk dat terug in de boekentas WEGmocht dus

 Afgekeurd

Dan maar herfstkleurige olieverf op deze plaat met droogbloemen uitgesmeerd

hmmm ... méér groen ??

't is nog dat niet.

De leraar zei me dat de gedroogde takjes in 't midden te dik waren.

Hij deed nog eens geduldig voor hoe je de olieverf uitsmeert op het aluminium...

Ik deed 't na met een "dunner" plaatje

'k vind de textuur van mijn lintjes wel ok - maar de kleuren niet !!

En... 't was tijd, les om... volgende week leer en ERVAAR ik verder.

Dit plaatje zal goed bewaard worden in een oude ijzeren koekendoos

die nu dient voor mijn drukplaatjes, ze blijven wat plakkerig

en ze kunnen nog vlekken maken.
Deze blog word vooral gemaakt om de eigen evolutie te volgen
en de lessen... niet te vergeten, al zal dat niet moeilijk zijn met een
ervaringsgerichte leraar!

En nu ga ik oefenen voor kalligrafie!

 Dit is de inhoud van mijn nieuwe GROTE pennentas!

 De GRASMACHINE : "LAPINO -1.1"

van Anne en Jules op de wittepoorte staat te koop

want ze hebben te veel mestoverschotten

sedert de paternosterbollekensaandelen gedaald zijn op de beurs

en die vezelrijke brandstof voor 't masjien is veels te duur sinds de crisis!

hummelke voor zus Anne

 

twee hummelkes voor mij