Morgen verjaart Jonas, onze zoonlief!

Ik zit al enkele dagen te mijmeren,

over hoe het was toen ik zo zwanger was van hem.

Mijn buik was TONrond

als bij een WALVIS

 Jonas in de walvis...
Véél bewegen was er niet meer bij, die laatste dagen,
noch voor Jonas,
noch voor de mama met de dikke dikke buik.

dus dreven we,
nog steeds één
 dobberend dromend nog wat rond...

 papa saxofoonde jazz door de walviswand
mama neuriede Mozart...
Lotje zong van 'broeder Jacob' en schilderde nog een regenboog

We keken naar de serie "HEIMAT" op TV

en hoopten dat de lang verwachtte

niet meer zou wachten met zijn blijde intrede.

en eindelijk...

in de maneschijn
kwam de watervloed

en kondigde Jonas zo, zijn komst aan...