Verbondenheid...
26 januari....
Ik zit vanmorgen in gedachten verzonken door het raam te turen.
Speelse vogeltjes buiten, laten tranen van de takken druppen.
Reeds 12 jaar geleden... de sterfdag van vriendin HILDE.
Ik voel me vandaag verbonden met velen die haar ook missen.
We delen zoveel herinneringen aan warme vriendschap.
Daarbij nu, vederlichte tranen van verdriet en ... nog steeds tranen van 't lachen .
Ze was zo ludiek, onze Hilde!
Onze vriendschapsband gaat terug tot 1968....
Beiden Westvlaams,
Samen gestudeerd in Ten Doorn normaalschool, Eeklo
samen zwanger en mama geworden in Vlaams Brabant.
dan, collegas op Ter Bank....
De foto hierboven is van haar "afscheid" op school TerBank.
We hebben een boom geplant in 't midden, in 't hart van TerBank...
Vriendin/collega Lieve beitelde haar naam in de herdenkingssteen.
Die zal ook niet slijten, wel mooi verweren in ieder seizoen.
WIT PLUIMPJE...
Sinds 2013 delen de verschillende vriendengroepen
waar Hilde ooit deel van uitmaakte de gewoonte om,
als ze op bepaalde dagen of plaatsen een wit pluimpje ontwaren
en aan Hilde denken;
dit feit dan met elkaar in de groep te delen - via mail met of zonder fotootje!
Dit komt omdat het oorspronkelijke verhaal verder verteld werd
groepsoverschrijdend, omdat sommigen in dezelfde groepen zetelen....
Dit is de bijzondere foto uit 2013 van 't originele eerste pluimpje,
vastgehouden door vriendin/collega Anne ...uit de groep " klein kaveetje"
We waren samen, genietend herinneringen aan 't ophalen over Hilde...
toen ineens dit pluimpje tussen Anne, Lieve en mezelf rondzweefde...
HILDE !!!!! Een teken uit de hemel !!!!!
Gisteren stuurde Patricia - van de dames van Ten Doorn, Eeklo
vanuit Haïti via de "comiteetje" app, de foto van een exotisch pluimpje...
De draden van verbondenheid zijn vandaag ook weer
verknoopt tussen de verschillende groepen ...en Hildes gezin.
met de groep van Ten Doorn,
we hingen hem vol lintjes met een groet naar de 'hemel';
op de eerste klasreünie na 't afscheid, nog in 2011.
Aangezien ik de blog vandaag opdraag aan Hilde
én aan die verschillende vriendschapsbanden die ze aaneengesmeed houdt....
heb ik nog wat foto's bijeengezocht.
Vergeet-me-nietjes doen me ook altijd aan Hilde denken....
alle symbolen en manieren om te herdenken zijn goed...
Lente 2011...
Rik had zijn en Hildes tuin vol vergeet-me-nieten gezaaid.
De gezellen vertoeven daar nog vaak.
Op de bank bij haar boom in TerBank zitten nog altijd buitengewone gasten
Bij de koekjesboom in in 't Schrijn te Herent, bidden niet alleen de nonnekes
Van de herdenkingskeien te Wibrin in d' Ardennen tot
Haiti wordt herdacht.
Hilde was alom een KEI op alle gebied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten