De morgenstond is ondertussen al heeélemaal weggewaaid
en 3ssens googelde Gezelle Guido;
omdat die aanrommelende winterwind buiten;
... hup , oei, daar vloog de pot
met het nog ongeplantte kerstboompje, onder de vogelbistro.
euh...
't begin van een gedicht
in 3ssens slaperige maandagochtendkop geblazen had
maar plagend, enkel 't begin...
3ssens geheugen liet haar andermaal in de steek !!
"... 't is de wind, 't is de wind ..." " ... tudum tudum tudum... euh"
Verdorie, hoe ging dat nu weer verder ??
De ménagetijd vervloog Guido Gezell'ig gedichtig.
Hoort 't is de wind, 't is de wind, 't is de wind, en
zoekende zucht hij om ruste te vinden
overal rond en en vindt geene, nooit.
Of hij de daken van d'huizen verstrooit
of hij de vliegende blâren doet ruischen
of hij de bomen daarboven doet buischen
of hij de torren hun toppen afwaait
of hij de malende meulenen draait
of hij de zee in de wolken doet botsen
of hij ze slaat op heur zuchtende rotsen
of hij de schepen daarbinnen begraaft
of hij door 't schuimbekkend zeewater draaft
nimmer en vindt hij, de wind, 't is de wind, en
nimmer en zal hij geen ruste meer vinden
nimmer en rustt'hij maar eenen keer : "Stil!"
Sprak Hij , die immer in ruste is, "Ik wil"
sprak Hij, die alles in roer zetten kan:
"Stil" en hij rustte... en hij rustte nochtan!
Guido Gezelle
skwôn gedicht voor 3ssens.
Gezelle is een van haar favoriete dichters
als je dat nog niet doorhad.
Het ritme, de herhaling
DE BEELDSPAAK
het taalspel
de alliteratie
't Westvlams ouderwetse
...
't blijft 3ssens omverblazen van bewondering!
PS : voor de niet West Vlamingen :
die torren in versregel 7 zijn geen kevers maar torens
en bomen die buischen
dat zijn bomen die vallen.
PS 2 : Voor de niet katholiek opgevoeden
De Hij, met hoofdletter, die sprak in de eindverzen; is God.
Guido Gezelle was een priester...
en ik denk dat ook hij die ruste wou vinden.
