Vallende dingen.

eigen foto

 Vandaag heeft 3ssens twee "verhalen" over vallende dingen.

1) Neerstortend windorgel ten huize van...

Sinds we nog in Hoeilaart woonden, dus ongeveer 45 jaar geleden, bezit manlief een windorgel - 

zo'n buiten hangend ding met metalen klankstaafjes die  klingelen als het waait.

Het ophangsysteem à la Kris, van het oude ding is al verschillende keren hersteld en

mee verhuisd van Hoeilaart naar Leuven, van Leuven naar Kessel-Lo, van Kessel-Lo naar Veltem, 

van Veltem naar Zichem, van Zichem naar Herent. Papa beer hing het ding steeVAST steeds aan de

 achterdeur... alhoewel VAST ??? Gisteravond in 't donker, toen ik nog UIT was en Kris alleen, 

is het ding met véél gedruis neergevallen !!!! Manlief is erg geschrokken ! Hij dacht dat een inbreker 

een ruit had ingeslagen in de keuken ! Gelukkig vond hij geen dief, noch scherven maar wel zijn

 windorgel dat met kapot ophangsysteem van zijn roeste vijs gevallen was... 

Ouderdoms slijtage ?? Of té veel de kinderen, vervolgens de kleinkinderen, op de arm gezeten toen ze 

nog kleiner waren, bij het naar buiten gaan, hun handje lawaai-enthousiast met de klankstaven laten 

spelen ???

In ieder geval ligt dat klingel klangel spul nu weer klaar op de tuintafel om nogmaals gerepareerd te 

worden met tamboerkensgaren en een verse vijs ....

2) Neerstortende bezemkastinhoud in bistro Omer W.C.

Awel, terwijl manlief van de niet-inbreker-schrik zat te bekomen, zat 3ssens nog met de vriendinnen

(zo discreet en zo stil mogelijk) te gieren van 't lachen in Bistro Omer. 't Was op alle gebied een 

héérlijke avond gisteren, 3ssens wil zeker nog eens naar Omer terug voor nog zo'n pan van de visser 

met kreeftjes, vongole, kabeljauw, tong, calamares... gewoon in goei boter gebakken, de pan zelf op 

tafel en zonder die traditionele witte vispan saus. SUCCULENT smakelijk was het !!

Bistro Omer is een klein restaurantje maar met een GROTE ruimte voor hun ene WC !

Na het eten, was ik zelf al verwonderd geweest in dat privé kamertje - waar de pot wat om de hoek

staat, dat IN die toiletruimte op een verhoog van een halve meter,  nog 2  deuren met daarop het

 symbool  "damestoitet" waren ??  Lieve was tweedes aan de beurt en ze zat nogal lang weg... 

Toen Lieve terug aan de tafel kwam, glommen haar ogen van de pret ! Dit was haar verhaal :

Ze had niet direct de WCpot  achter die hoek zien staan en had argeloos en fluks, wel verwonderd van

 die hoge opstap,  die deur op dat verhoog opengetrokken en de inhoud van een 

overvolle bezemkast - die niet zo georganiseerd was als die kast op het prentje hierboven - over zich

heen gekregen !!!  Lieve heeft resoluut alles terug in die kast gepropt, tijdens het oprapen had ze

de pot ontdekt, ze heeft niet in die kast moeten....ze zat wel op de pot te hopen dat die kastdeur

niet terug openvloog. 

3ssens zag in gedachten Lieve liggen, bedolven onder borstels, ragebollen, wcrollen... hilarisch !!

3ssens zal dat bistro voorval niet licht vergeten, als is haar hersenkwab waar het geheugen gehuisverst is zeker al gekrompen !! 

Ja, de vriendinnen en 3ssens hebben altijd ernstige gesprekken bijvoorbeeld over kwabben en korte- en lange termijngeheugen en verstrooid vergeten etc.

Lieve is niet vergeten te vertellen over een bakkerij die ze bezocht in Brussel

waar ze XXXL merveilleuze taarten geproefd heeft.

Nee, we hebben geen merveilleuze als dessert genomen in de bistro.

" 't Kaveetje" onze groep, degusteert dat wel traditioneel als we bij elkaar

op koffieklets gaan. 

We hebben Lieve ten strengste verboden om zo'n grootse

exemplaren bij die Brusselse bakker te gaan aanschaffen voor de volgende klets.

We zijn alle 3 op dieet - al zou je 't niet zeggen.

Omer presenteerde wel (hoe toevallig !!)

zure beertje snoepjes bij de koffie na... 

Zure beertjes dat is ook iets speciaal voor 't kaveetje...

net als witte pluimpjes.

eigen foto

Lieve had pluimpjes op de verjaardagsgeschenkjes voor Anne geplakt!

Onze volgende samenkomst is al gepland - na Lieves verjaardag

en een beetje snoepen met mate is toegestaan.

Tot slot :

eigen foto

De ingang naar Lieves tuin, waar ik dus passeerde gisteren.

In 't begin zie je een van haar nieuwste geletterkapte stenen 

"Thuiskomen is het mooiste aan weggaan"

heeft ze erin gebeiteld.

We  hebben gisteren voor het thuiskomen wel nog stil en discreet

nog zitten zingen van

"... en we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet..."

Hierbij dus merci voor de gezellige vriendschap!

Brussels genot extra extra large  !!! Mmmmmmm!!

O NEE....niet naar Brussel!