Gisteren, gezellig kletsend met Greet en Aiko gewandeld langs de berm en verder...

Licht en natuur beginnen weelderig aan de nazomer

 

en ik, al levenslang een herfsttype vol lentekriebels

 kan er lekker, onbezorgd, vrij en vrolijk van genieten

 want ik, op pensioen, moet nu

ijverig voorbereidend 

géén leerlingendossiers doornemen

géén boeken kaften

géén schoolgerief of bestellingen van schriften, pritt en krijt en... natellen

géén etiketten in schoonschrift vol namen pennen

géén klas schikken voor de eerste schooldag

géén boekentas klaarzetten

Brevierend en mijmerend en

in dialoog uitwijdend over de tijd van toen

krijgen we ineens een verdacht koppel in 't vizier!

Aiko trekt verwoed aan de riem en wil op jacht !!

hé... ho!...

Geiten!

Die zie ik normaal niet op mijn pad

Horen die niet achter hek en afspanning of slot en grendel te zitten ??

 

 Inderdaad

Het paar verdwijnt door de haag naar een weide

waar de rest van de kudde aan 't grazen is.

Ze verstoppen zich achter een boom

maar welke?

 

 Terwijl we ook het grote, sierlijke paard verderop bewonderen

komt de eigenaar van de wei aangefietst

Héél de ménagerie komt aangesneld, een dikke kip in hun kielzog...

We maken een praatje met de meneer

en vertellen van de "ontsnapping"

maar dat schijnt dus toegelaten - ze lopen nooit ver weg...

zouden ze een enkelband hebben ??

 

 Aiko wil verder

misschien mag ze dan WEL op schapen jagen...

 

maar de wol-balen grazen onverstoord verder

ze zitten veilig aan de overkant van de Demer

We genieten even van de rustieke aanblik

over de Oranjehoeve tot aan de Basiliek van Scherpenheuvel.

hier waakt de bok

Niks gevangen

niks in 't water gevallen

niks speciaal gebeurd...

dus hier eindigt mijn beestig saaie vertellinge 

van alweer een mooie zomerdag

(Liever saai... dan Syrië)