Gezel Gerda en portret Anna Boch in Mu.ZEE.

Het was in zijn totaal een zeer aangename dag gisteren,

al bleef de hemel heel de dag overtrokken

- tot in de vooravond -

we waren dus content dat we niet die voorspelde 27 graden kregen.

We vonden (nog) voor elk én samen een zitplaats

in de STILTEWAGON van de trein naar Oostende 

al was de bezettingsgraad in alle wagonnetjes HOOG

(die graad geeft de NMBS nu ook aan op hun routeplanner)

Met een bubbelende aperitief

hebben we geklonken op de verjaardag van gezel Rik.

De mosselen waren excellent !

't Was genieten op 't Wapenplein te Oostende.

Onze eerste keus op trip advisor was wel  " 't Mosselhuis" in de Nieuwstraat

Maar we konden niet reserveren wegens VOLZET

De volgende keer dat we Oostende bezoeken,

gaan we goed op voorhand proberen te boeken daar.

Maar restaurant "De markt" kunnen we ook zeker aanbevelen.

Een groot stuk van de namiddag vertoefden de gezellen in Mu.ZEE

 (zie blog van donderdag 17 augustus)

3ssens heeft van enkele schilderijen een foto gemaakt

De werken die haar aanspraken zoals dit portretje hierboven.

Naast de doeken en veel fotos/schetsboeken/items van Anna Boch

ook veel kunst van haar artiest-vrienden en  dat waren niet de minste !!!

Dit is de eerste bladzijde uit het gratis infoboekje.

Jammer dat 3ssens' foto hier noch het ochtend licht, 

noch die vroege herfstsfeer weergeeft

zoals bij het zien van dit werk in 't ECHT

Anna Boch was hierin een KEI vond 3ssens

We waren  allemaal gecharmeerd van haar werken...

In het infoboekje las ik ook nog ergens:

"Maar naast zeer serieuze kwaliteiten 

ontbreekt het de kunstenares ... een MAN te zijn."

Emile Verhaeren in Le National Belge

Met deze tentoonstelling is dus zeker voor de feministen onder ons,

weer iets recht gezet.

3ssens vond het leuk dat er een hoek en een tafel vrijgemaakt was

om zelf keramiek kunst te ontwerpen ... en tentoon te zetten.

3ssens durfde niet zitten kleuren zoals dit kindje op de foto

maar ik had wel goesting vaneigens!

Hier schenkt Anna koffie....

3ssens kreeg dorst...

Na de cultuur in 't museum... dorst lessen in brasserie Leon Spillliaert

Dan, op een bankje op de dijk, het strand, de zee, de kalme golven en zeeluchten groeten

Dan, langs de dijk en een stukje binnenstad ( bakkerij PAUL !!)

 terug naar de haven en " 't Waterhuis" vlakbij 't station voor het euh... avondaperitief

want we waren net te laat of...nog te vroeg voor een trein richting Leuven!

Dankzij een 'gewichtige" oude bulldog en zijn eigenaresse kregen we op de terugreis GRATIS animatie en publiek vertier van twijfelachtig allooi.

    - als je op TIJD op perron 3 komt voor de "Oostende-Eupenaar" heb je nog vrije zitplaatsen en

   OEF , rust voor de vermoeide benen, knieën, voeten, maar niet meer in de stiltewagon . -

Na de stop in Brugge was de wagon echt overvol. De bulldog nam een ZITPLAATS in naast zijn bazin, 

een bazige vrouw zoals bleek, want een andere ferme madam ZONDER zitplaats, begon in 't Frans kijvend ruzie te maken, dat de hond zijn plaats aan haar moest afstaan etc.  Wij begonnen het tafereel te volgen. Die hond bleef dwaas kijken en de vrouw ernaast bleef kijvender koppig in haar volharding om dat beest, NIET op de grond zetten. De staande dame had algauw de sympathie van de andere reizigers.

De conducteur werd erbij gehaald.  Iedereen was nu reeds, afwachtend, die boze, luide ruzie aan 't volgen... Sommige mannen hadden al 1 zittend been klaar om indien nodig, staand, mee in te grijpen.

De treinbegeleider bleef zeer beleefd én kalm, herhaalde tientallen keren rustig dat het treinreglement voor IEDEREEN was,  dat meereizende honden op de grond moesten zitten... alle vrouwen zaten die conducteur nu te bewonderen maar niet zo kwijlend als die bulldog, duidelijk van 't mannelijk geslacht.  De gerimpelde bulldogkop bleef van de een naar de ander draaien,  maar zijn gat bougeerde niet....

Het eindigde ermee dat de bazin van de hond met veel vertoon en lawaai theatraal rechtstond en valies  én hond in de middengang SLEURDE... niemand kon nu nog door....iedereen hield de adem in, de dame keek iedereen indringend aan, wou blijkbaar mensen aan haar kant krijgen en riep met misbaar dat ZIJ nu MOEST rechtstaan, dat ZIJ zomaar haar plaats MOEST afstaan, dat het ongehoord was etc etc. Ze had geen succes en draaide ze boos naar de andere kant.

Uiteindelijk slaagde de conducteur er rustig in om haar uit het middenpad naar een staanplaats te begeleiden.... oef... we hadden moeten applaudiseren maar dat had de boel misschien nog doen escaleren en dan waren we in 't nieuws gekomen als ramptoerist bij trein agressie !!!

ENFIN...

De uit Oostende meegebrachte brioche heeft gesmaakt 

als laat avondmaal én ontbijt vanmorgen.