GECORSEERD.

"Hij is gecorseerd" ... Dat kan men met de neus snuivend boven een walsende wijngolf wijs opmerken als men een volle, krachtige, rijpe wijn in 't glas geschonken krijgt.
Ja, dat zijn van die termen die men bijleert als men tafelt met 'kenners'. Zelf ken ik er geen snars van, al proef ik wel dat het lekker is. Ik vond dat nieuwe woord "gecorseerd" wel smaken, zeker als men de rrrrr's over de tong laat borrelen, zoals de wijnvoorproever de eerste slok. Dat woord wilde ik onthouden.
Als ezelsbrug dacht ik aan een corset. Zo een ouderwets satijn-roze met rijgveters vanachter, puntige cups vooraan en jartellen onderaan. "GECORRRRRSEERRRRD"

Na het wilde souper met de kennerswijnen droomde ik van de Ardennen! 

Even terzijde : mijn vriendin Lieve woonde ooit in de Ardennen en tijdens een bezoek aan haar, wandelden we in het dennenbos langs een open plek waar de boswachter de everzwijnen 's avonds kwam voederen... 

In mijn droom was ik op die open plek. 'k Leunde met mijn wang tegen een majestueuze dennenboomstam, bovenop een ladder, gemaakt van wit-zwart gevlekte berkentakken. Mijn voeten staken zonder kousen in rode caoutchou 'botten' en ik droeg een roze corset bovenop mijn winterfrak. Lieve stond verderop ook op een ladder. Onder ons liep een hele kudde everzwijnen te knorren 
In de cups van het corset had ik enkele cox appeltjes zitten.Toen ik er bang, enkele naar de zwijnen gooide, gilde Lieve :
"Ge kunt niet mikken!"
Kwaad nu,  keilde ik nog een coxke naar bene'en en het spietste zich spattend op een woeste slagtand...het beest chargeerde en in paniek tastte ik mijn corsetcups af. Leeg!
toen werd ik wakker...
mijn voeten hadden koud
mijn man lag te ronken...