Vroeg opgestaan...

Het ochtend-winterlicht komt al grijzig piepen buiten

Binnen... al mijn kerstlichtjes aan.

Aiaiaiai.... de weemoed slaat toch toe!

'k zit hier alleen met de laptop en de blog....

symbolisch schrijf ik vandaag met een profijtig potloodtuutje...

zoals we ze zuinig zagen rondslingeren op papa's volle werktafel in "de kamer" vroeger...

Deze foto van internet

van dit vertederende babyjongetje

(piept zijn piemelke niet schattig vananonder zijn glimlachende luier ??)

Kies ik dit jaar als mijn  "Kerstekind" beeltenis.

 

10 jaar geleden... 2004

stond er in een West-Vlaamse  streekkrant een mooi bericht

(ik heb het bewaard)

"Het enige kerstekindje in Menen materniteit geboren dit jaar is de kleine  REMI ..."

tegelijk

 in de ochtenduren van kerstnacht 2004, te Menen in de kliniek

overleed papa Remi...

Ik vond dat toen zo wonderlijk

Maar het leven zit vol wonderen en verwondering...

...TIEN jaar...

Daar mag een mens toch even bij stilstaan.

Ter ere van papa Remi zaliger

Deze SUZA NINA met GUITAAR AKKOORDEN

Toen we kind waren

hebben we zo veel gezongen, begeleid door papa's snôare (guitaar)

In de kersttijd heeft hij vaak (vergeefs) geoefend met ons

om deze SUZA NINA, tegelijk met STILLE NACHT

met héél de bende in kanon te zingen - gemengd in TWEE accorderende stemmen dus...

 Gelukkig had papa Remi een engelengeduld!

De mix die WIJ ervan bakten met z'n allen... vermengde zich niet hemels

en was alles behalve ingetogen stil....

Mama zaliger...zocht dus altijd al snel haar cassette op

 met haar Tino Rossi en haar "petit papa Noël"

ter vervanging van onze kanon als kanonnen feestgeschal...

Suza Nina papa en mama "petit papa Noël"....

Ook dit jaar zullen we niet ontsnappen aan de weemoed ....

 " Mô mins toch, zwô skwône ! 't Es lik een kêst-postkôarte van Breugh'le !"

Met deze schitterende foto van Geluwe, mijn roots

gepost op facebook gisteren door Ben Vandamme (uit de roots) met zijn wensen...

 wens ik op mijn beurt  al mijn lezers een ZALIGE kerst!

 Laat de kerst- en feestgeschal-kinderen

onze lichtjes zijn

voor we hier omkomen van al te melancholische nostalgie

 Ter ere van pa

toch eindigen met een guitig pinkwôgsken (knipoog)

en ...Gevogelte mag vandaag toch niet ontbreken !

-  "Vrouwmens toch

Kijk naar mij! Ik ben er al helemaal klaar voor,

doet gij nu ook ne keer snel verder met al uw kerstvoorbereidingswerk

want straks moet je vertrekken naar die roots

en uwen  frou-frou en wimpers liggen nog niet in de plooi!"