trouwklokken

Dag op dag 38 jaar geleden

stapten Kris en ik in de huwelijksboot... (schuitje)

De aankondiging en invitaties werden uiteraard getekend

door bruidegom Kris

Hier overhandigt pastoor Lowie Waignein ( zaliger) bewijsstuk A:

"het trouwboekje"

 Op alle foto's van de Viering in de kerk staan we zéér ernstig.

Deze voormiddag heb ik inderdaad in ons album zitten kijken

(mijn gemaal is op zijn werk de hele dag)

Verbazend hoe DUN ik toen was!

... en hoe lang het kapsel van Kris! En die mode van toen !!!

Het was qua weer,

een wisselvallige dag met regenbuien

zoals nu nog steeds... maar TOEN in 1975

volgde er wel een lange hete zomer na vier juli.

Wat herinner ik me nog...

van de zenuwen ben ik toen toch echt vergeten te onthouden!!

Ik had klimop en witte orchideeën en ??? kamerjasmijn? in mijn boeketje

Zovéél mensen op de receptie...

Het begroeten, handen schudden, kussen en felicitaties in ontvangst nemen

bleef maar duren... eindeloze rij, geen tijd voor een dorstig slokje en

moordend voor mijn toen nog elegante, wit geschoeide bruidsvoetjes.

Er was een lang lang koud buffet en Kris heeft later ooit eens  beweerd dat "Air" van Bach

onze openingsdansmuziek was... ??

 ...kan toch niet, maar ik weet het niet meer : black out...

De huwelijksboot was een petieterig versleten schuitje op 't speelplein.

Glamoureus wiegden we 't schuitje tot in Brussel Zuid station voor

de afvaert naar de meren, bergen en alpenweiden van Graubunden, St Moritz:

"De feestzaal" van Zwitserland

SPEELREIS met intersoc

 dit is een ander postkaart-koppel

maar voor ons was het OOK mega postkaart romantisch...

Zullen we dit ooit nog eens overdoen?

Wie weet...liefst voor alle gletsjers gesmolten zijn!