Deze laatste week van juni snelde stuntelig maar snel voorbij... zoals die roekeloze bestuurder

die maandag het lief van zoonlief aanreed toen ze met GROEN licht haar straat overstak...

...haar linkerhand en -pols nu in het gips... 't had erger kunnen zijn, ze heeft zo, mét pijn, toch haar laatste examens afgelegd. Dat bewonder ik. Zelf ondervind ik hoe beperkt en onhandig je bent met maar één scharnierende pols en vrije hand ter beschikking en ik kan 's avonds mijn brace uitdoen!

Hopelijks hoeft die gips niet te lang voor haar.

Dinsdag beleuvenissen met dochterlief. Ze gaf me als "Snoezel-troost" een erg plezant, ludiek "poems" boekje met gedichten DOOR katten : "I could pee on this"  (in het engels)

En... ik las tussenin en op de trein onderweg...nog meer gevarieerde poëzie deze week :

Woensdag was het de traditionele eindejaars bijeenkomst om een ijsje te lepelen met het "poppenkastteam" van mijn ex school. Als petemoei was ik ook gevraagd natuurlijk en het was ontspannend vertoeven als gepensioneerde tussen de jonge garde die tevreden maar moe van dit schier voorbije schooljaar, erg naar hun vakantie en verkoeling van een ijscoupe de luxe snakte!

En... juist, al ben ik met pensioen - ik had deze vrijdagavond opnieuw het vroegere gevoel hoera hoera de grote vakantie is begonnen!

Hopelijks blijf ik dat als ex kleuterleidster nog lang zo beleven want...

het is een HEERLIJK gevoel.

Laat zomer en ontspannen en ontmoeten en nog méér genieten maar komen!