Laatste avond van oktober
en 1 november...
De "geest van Hêrietje" zwerft weer rond !
Die geest is een figuur uit een familieverhaal,
waar gebeurd !
Die geest is een figuur uit een familieverhaal,
waar gebeurd !
" 't Was in den tijd dat de bejaarde buurman Henri, die ooit op de Witte Poorte naast mijn oudste zus woonde, net overleden was, ergens eind oktober. Mijn neef Kurt en nichtje Katrien waren nog klein...
Op de vooravond van allerheiligen, had zus Anne een uitgeholde pompoen, op de betonnen paal van hare wasdraad in de tuin, gezet... boven de potten chrysanten voor "kerkhofkerremesse" zoals ze in de Vlaanders zeggen.... 's avonds, voor de sfeer, het kaarsje in de pompoen aangedaan.
De familie kwam op bezoek. Toen een van de kinderen nogal schrok van het oplichtende spookgezicht der pompoen in den hof, zei nonkel Pol - met zijn luide grafstem :
de geest van Hêrietje !!
En zo zitten Katrien en Kurt, nu nog, met een geest van Henri-tje Hallowiene trauma. "
We scheuren de blaadjes van de scheurkalender weer met heelder pakken in ene keer af.
3ssens tijd is niet bij te houden en al zijn mijn klokken, sjaal, wanten en wollen sokken er helemaal nog niet klaar voor toch staat, willen of niet, de WINTERTIJD aan de deur, én...broehahaa!!!!
gisteren ook enige griezelige opdondertjes, zeker géén koorknaapjes want ze wilden of konden niet zingen, enkel keelgatsluid roepen :
"Snoep of uw leven !!!"
Nog een geluk, dat we, gewaarschuwd door de reclamme-gazetjes een héle seule (emmer) vies, ongezond suikergoed hadden klaargezet ! Anders was 3ssens nu een ON-levende vampirella in de doodskiste van Dracula !
We hopen dat die snoep de reeds zwarte tanden van die halloweensujetten nog verder laat wegrotten
en dat ze er ZO kotsmisselijk van werden dat ze wegblijven tot volgend jaar.
Over naar de kerkhofblommen voor ik over Sinte Maarten en Sinterklaas moet zitten te bloggen !
Gelukkig is het andermaal een ZONNIGE allerheiligen dag vol LICHT !
Anders verdronk ik nog compleet in de november melancholie
want ik had voor de gelegenheid nog eens gezellig, Guido Gezelle en zijn blommen opgezocht...
"Mij spreekt de blomme een tale"
Ik koos een Gezelle gedicht voor AL mijn dierbaren zaliger
't is er vandaag een goeie gelegenheid voor
en ik had tijd om er TIJD voor te maken :
Zoo daar ooit een blomke groeide
over 't graf waarin gij ligt
of het nog zoo schone bloeide
zuiver als het zonnelicht
blank gelijk een lelie blank is
vonk'lende als een roozenhert
needrig als de needre ranke is,
van de winde daar op terdt
riekend, vol van honing,
ende gèren van de bie bezocht
nog en waar 't, voor die u kende
geen dat u gelijken mocht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten