Associaties.

Schrijven over chocolade MAG, zelfs door personen op dieet. Zolang je beheersing en karakter maar sterker zijn dan de goesting.
Pralines in het algemeen kunnen me niet zo bekoren, tenzij ze gevuld zijn met een kers in  likeur, marsepein of aardbei ...of de naam Ferrero Rocher, Rafaëllo, Mon chérie dragen.

Als kind was chocolade nog begeerlijker omdat het een dure zeldzaamheid was in 't grote gezin. Alleen op 6 december en als de klokken van Rome overvlogen was er eventjes overvloed.
Een lat, of regel of reep chocolade van Jaques of Cote d'or werd door mama in partjes verdeeld,
ieder één stukje dat we lieten smelten op de tong. Af en toe kregen we, bij verse boterhammen, elk één héle lat, zes paar voetjes wipten van zaligheid op en neer onder het tafelblad!
Vaker kregen we wel als traktatie een koetjesreep we vonden het lekker al was het geen echte chocolade. Als ik nu de platte, blauw-wit verpakte reepjes terugzie ... krijg ik een goed, nostalgisch gevoel maar ik koop wel andere, echte chocolade.
In mijn jeugd  kreeg ik op de Zwitserse kampen van de CM, de mutualiteit,  dagelijks  grote pakken
Suchard melkchocolade in de knapzak. Echt  à volontè. Ze gingen er zeker van uit dat je voor bergtochten véél energie nodig had, of ze konden ze misschien goedkoop, wegens massale bestelling op de kop tikken ?? Ik heb smikkelend van genoegen BERGEN Suchard binnengespeeld want als monitrice was ik vaak op kamp. Helaas hield Suchard op met bestaan. De paarse pakken met de koe zijn nu "Milka" geworden, best te pruimen maar ik mis dat snuifje Suchard berglucht... Gelukkig houdt de Zwitserse Toblerone nog stand. Ah, die flintertjes plakkerige honing tussen die korreltjes noot in die schijfjes chocoladen Alpenzaligheid !! Ahhhh, mmm. Het liefst hebben we natuurlijk die XXL kei-knotserige grote, geel-gouden knoerten van de tax-free shop! 
Als volwassene ging ik chocolade associëren met bepaalde gelegenheden, dingen...
Chocolade Jaques ging vroeger samen met de "zientjes"  (chromos of prentjes) die tussen 't zilverpapier en de wikkel zaten, we streken ze plat, verzamelden ze , ruilden ze...
Cote d' Or : De olifant van hun logo bracht  RUZIE en jaloezie onder de broers en zusters.
Nadat onze Jan bij hoog en bij laag beweerd had dat het blokje met die olifant ,  mééér chocolade had, wilden we ALLEMAAL, vlechtentrekkend, pootjelappend en tierend, DAT stukje bij de verdeling...
Ferrero Rocher dat is kerstfeest en nieuwjaar! Traditie! We stoppen de centjes voor de kinderen
tussen de succulente gouden bollen.
Kattentongskes (huidige flikjes van Galler) : Reeds in de tijd van mijn grootouders de jaarlijkse beloning voor het netjes luidop en rechtop reciteren van de nieuwjaarsbrief op 1 januari!
Rafaëllo pralines met het op sneeuw lijkende cocoslaagje, passen goed, vanaf driekoningen bij de koffie tijdens  winterbezoekjes van  'de gezellen', onze vriendenkring.
Mon Chèrie  hoort bij mid-zomer en mama's zaliger verjaardagsfeest!
Truffels : doen me sterk aan papa zaliger denken! Die waren echt "zijn tand" en hij kreeg ze van heel zijn kroost bij elke feestelijke gelegenheid...ik zie hem nog zijn cacao vingers aflikken...
Callebaut: De verdwenen repen met hele hazelnoten doet me nu nog  watertanden...
Milka : PASEN en eitjes, eitjes, eitjes bij de vleet.
Chocolademannekens in wit of melk of fondant : Sinterklaas natuurlijk!
Leonidas :   Traktatie van jarige vrienden, collega's, tantes, nichten... als ik geluk heb ligt er nog een kersenbonbon te grabbel als de gouden doos op zijn toer onder mijn neus komt...
Godiva, Daskalides, Lindt,Guylian zeevruchten... 'k zit er niet om te springen maar geniet als ze
me aangeboden worden.
Mercikes: (die met marsepein zijn mijn favorieten) . Is weggeven om te danken en soms krijgen...
Neuhaus dat is  mmmmmmmm LUXE  en de prachtige verlokkende etalages in Brugge die Scone, de  Bondgenotenlaan Leuven en de chique Brusselse koninginnegalerij. 'k Sta er steeds voor te likkebaarden. Hun blikken pralinedoosjes zijn magniefieke verzamelobjecten...
Orangettekes ....
STOP
voor zoet-zondige verlangens met compleet inpalmen!

PS : Tanden poetsen is aangeraden na het lezen van dit smeuïg wegsmeltend artikeltje.