Treinstaking!
Autoloze parking voor onze stationswoningsvoordeur.
De vrachtwagen met de enorme stofzuiger van de gemeente,
ronkt traag en fel oranje langs mijn raam. Goten en rioolputdeksels zullen straks herfstblad-vrij zijn.
Het gele tapijt op de beton parkeervakken  onder de lindebomen blijft liggen.
Daar geraakt de slurf van de mechanische straatveger niet bij.
Reeds oktober.
Katten beginnen een dikkere pelsfrak te kweken.
Mensen kiezen wolliger kledij.
Bomen strippen zich uit hun zomerjurk


Zoals ieder jaar heb ik moeite met loslaten van de zomer!
Zal de melancholie toeslaan?
Wordt vervolgd.