Om niet te vergeten.

Stukjes papier, post-its, herinneringen... gaan gemakkelijk verloren.

Hierbij noteer ik, voor de veiligheid en om niet te vergeten:de plezante annecdote uit haar kindertijd, zoals verteld door mijn zus Lieve, aan zee,  tijdens een zalig Boudriessentjes weekend.

Ons Lieve is een zogenaamd  "nakomertje"  in 't gezin,

onze kakkernest, zoals ze in WestVlaanderen zeggen.

Toen ze begon in de eerste kleuterklas aan haar lagere schoolcarrière, zat de rest al lang en breed elders op school!

" In mijnen tijd bleven d'joengens (kinderen) nog niet op skole eten over de noene.

Toen ik nog in de prutskole zat, bie zustre Alice,  wilde ik zo ne keer op ne noene, na de rowelle met sûkrebwônen (varkensgebraad met snijbonen) NIE were naar 't skole kjèren!

Mama zaliger moest nog meegaan tot an de pwôrte (schoolpoort), ik was nog te kleine om allene over 't straote te lopen, al was 't nie verre. Toen ze mie uit den hof waar ik aan 't spelen was, naar binnen riep om door te gaan, klom ik in de grote pruimelaar en 'k gaf gene kik meer. Mama maar roepen en roepen :

"Lieveke, 't es tid wè, kom nu zjère, me moeten deure nô 't skole!! "

'k Bleve kik vaneigens zitten in den prumenboom tot da mama me in den hof kwam zoeken,

want ik had echt géén goeste in Zustre Alice en stille zitten up mien bankske in de klasse.

Mama die mie nogal rap had zien zitten op mienen prumebwômtak, bleef onder den bwôm omhogekijkend, vragen en smeken en aanmanen om der uit te klimmen... heur Lieveke werd Lieve !!!! LIEVE, ge goat te loate kommen! maar zelfs toen 't GODELIEVE !! komt noar bene'ën !! NU !!

weerklonk bleve kik koppig hoge en droge zitten!

Mama ging kwoad naar de keuken.

Een bitje loâtre kwam ze zie were en ze zette een ballotinke (dozeke van 500 gr.) pralin'n onder den prumebwom....

En als je weet hoe zot da kik nu nog benne up sjeuklô....

Kun je wel peinzen da kik 

nog een bitje loatre skwône froai (braaf) up mien bankske bie zustre Alice zat, zondre de nasmoâke van die goe pralinen maor wel met nagloeiende billekens!"

   

    

Vertellinge : Lieve
Neerpenninge voor 't nageslacht : ik,  uw verslaggever