De verwarming van de statie had het in alle stilte begeven vorige zaterdagavond!
Vermaledijde gietijzeren antieke snoodaard !!!!!!

Rillend en onderkoeld, waren we ineens onderweg naar ijsberenland,
 en kregen we argeloos in de gaten dat het nogal friskens werd
tijdens onze pluche-pyama-vriendinnen-klets-roddel-tettertrien-fuif.

Het kwik in onze innerlijke thermostaat was reeds schrikwekkend gedaald!
Dankzij onze wijnconsumaties en dientengevolge het alcoholgehalte in ons bloed
waren we nog net nog niet tetransformeerd tot frisko's.

Als ijsblokjes op Poolexpeditie hulden we ons, verkleumd, in méérdere lagen wol.
We rolden ons in donsdekens en konden ons enkel nog verplaatsten als waggelende loempia's

 Zondags we zijn ons, samen met onze logerende wandelgaste, 

buiten in het dooi-landschap, warm gaan stappen. 

Binnen, rond de tafel kon ons tefal gourmet-stel wat als vervangende warmtebron dienen.
Helaas hadden we geen raclette smeltkaas in voorraad... de illusie van chalet-knusheid
zou er misschien iets door versterkt zijn.
Chance dat de temperaturen zondags besloten om weer boven het nulstreepje te klimmen.

Wees gerust : gisteren kregen de chauffagisten de ketel weer op gang

en tsjoeken we nu weer gezapig verder naar de lente.

Het thermisch ondergoed is opgeborgen en de ijspegel

is met een kristalijnen 'PING' van onze neus gevallen.