TINO ROSSI !

Daar is hij dan!
't MOEST er van komen. 

We zullen er toch weer niet buiten kunnen dit jaar.

Vorige week heeft zijn stem me onverwacht  overvallen via de radio

Ik werd er compleet weemoedig en sentimenteel van!

Pogingen om hem te negeren in 't onderbewuste of te verstoppen onderin de gootsteenkast zijn mislukt!
Hij bleef op mijn maag liggen tot ik hem nu van me afschreef.

Héééél onze jeugdjaren lang hebben we smalend over hem gedaan

we geloven compleet niet in die papa Noël

de zjèm (honing) druipt nog steeds melig van Rossis krakend antieke stembanden....

MAAR

Den Tino Rossi was voor Augustine W. -  DE crooner der crooners. Als klein kindje noemde

August W. , haar dooppeter, haar "very very cute" en A.W. doopte zichzelve  in 't Westvlams

peuterkoeterwaals om tot  "Kuti" en behield die bijnaam haar leven lang.

Als jong meisje was Kuti dan eerder "very very romantic" - zie hierboven - en ze dweepte amechtig met den Bing, den Bobbejaan, de Compagnons de la Chanson, den Tino én Remi D. ... die dus later onze pa werd.

ZONDER R.D. en ook zonder die Franse petit papa Noël - (ons moeder ging naar een Frans Pensionaat - vandaar die voorliefde) en zonder die Rossi  was het voor mama Kuti géén Kerstmis... 

Haar kroost groeide willens nillens op met Vlaamsche shlagers als "Wie zal er ons kindeken douwen" én  Franse Chansoniers. Tino Rossi om middernacht met kerst was gewoon een traditie waar niet aan te tornen viel! Als zijn er volgens mij én anderen honderden mooiere kerstliedjes voor het middernachtmoment.

 Als kind vonden we die ' klokslag 12' een zeer gênant moment - mede omdat mama steevast een traan wegpinkte toen de strofe dan weerklonk uit de Basf banden van papa Remi's bandopnemer.

Je kon er alleen onderuit door

a) zelf theatraal mee te zingen met accent çircomflex

b) de keuken in te vluchten bij de enorme afwas

c) stiekem te zitten gniffelen achter een dessertlepeltje

d) met hoogdringendheid het stalletje te moeten gaan herschikken waar 't kinneke Jezus zojuist in de kribbe was gelegd door mama Kuti's jongste spruit dat jaar...

jaar na jaar na jaar was het zo...

tot na 2004 toen papa Remi van ons heenging in de kerstnacht

Nu hebben alle gniffelaars, héél de stamboom,  partituren, opnames, CD's en LP's met Tino's en Petit Papa Noëls en iedere kerst opnieuw is middernacht met DE Tino Rossi een héél speciaal moment voor alle nakomelingen van papa Remi en mama Kuti, mama, ook zaliger sinds augustus 2O10.

- de zussen pinken dan samen wat tranen weg, de broers spiegelen zich in kleine lepeltjes...

  kleinkinderen en achterkleinkinderen vluchten gniffelend 't allenkant of herschikken de stal
                                           ...       van pépé en mémé        ...