Blokje om... naar de post.

Mijn ogen, nog vol slaapzand, aanschouwden deze morgen MIST achter de ramen.

De zon was wel haar best aan 't doen om door het grijs-overtrokken gewelf te breken. 
Na een PEER als ontbijt - ik volg keurig mijn vezel-dieet -  ging ik op pad naar de post om een pakje te sturen naar mijn Nederlandse vriendin. Dra was mijn nieuwe wandel-anorak veels en veels te warm en gutste mijn zweet ten allen kant! Méér en méér blauw verscheen boven mijn kop. Mijn fototoestel was mee om vandaag - nu de herfst officieel begonnen was, andermaal de natuur op mijn "blokje om" vast te leggen! 

 frèle paddestoelken gespot!

Met pensioen zijn is toch aangenaam want je hebt nu haast géén haast meer als je ergens naartoe gaat, of iets moet doen. Ik nam dus alle tijd om grondig te OBSERVEREN. Ik doe dit blokje om zo vaak maar het verveelt nooit omdat de natuur steeds verandert en omdat ik iedere keer dingen opmerk die ik daarvoor nooit ZAG of die er vorige keren nog niet waren...

Foto's maken helpt ook wel om BETER te KIJKEN. 

Veel soorten rode bollekes gezien! 'k Weet dat het vruchtjes zijn maar HOE ze heten ??? Ik maakte een luchtledige notitie in mijn geheugen-agendaatje dat ik het blokje om, nog eens moet doen voorzien van een carnetje en schrijfgerief + enkele stappende  Elseviers natuur-encyclopedieën , zoals vriendin Lieve en haar gemaal  Hugo ook vooral kabouterkenner. Kwestie van alle namen van de bomen, wilde bloemen en planten eens correct te noteren! Er waren ook nog gele, oranje en zwarte bollekes te zien en eikels, kastanjes, noten..."helikopterkes" en zaaddozen

Reeds heel de maand kwam ik in de Demerbroeken een weeld'rige OVERVLOED aan VLIERbesbollekens tegen! Echt overdreven VEEL ! Maar ik vertik het om mijn botten aan te doen en een seule + schaar mee te pakken op mijn tochtjes. Ik heb compleet GEEN tijd, laat staan goesting om vlierbes of "vlinder" siroop te staan brouwen. Veels te veel werk volgens mij!

Onze maagdentoren heeft nog altijd zijn blauwe jasje aan . Vanuit deze hoek ziet hij er meer en meer uit als de toren van Pizza. De voorste boom is al compleet in bruin-roeste herfsttenue.

 

In de bruulstraat gekomen merkte ik mijn met gedroogde graszaad bezaaide sokken op! De gevolgen als de fotograaf afwijkt van het rechte pad om wilde veld- en bermbloemen te vereeuwigen.

Ons pa noemde dat onkruid maar ik vind ze mooi. 'k Zal ze niet opdringen in de blog ... het duurt nogal lang om 100 foto's op te laden...  Ondertussen, op een poort in het dorpscentrum...

 

Bij ons waarschuwen ze goed dat het super gevaarlijk is om onder ladders door te lopen, zelfs al is vrijdag de dertiende al een week geleden. Waar zit de zwarte kat ?

Klas op uitstap op het plein met de kiosk. Zie je ook het GEZICHT in die boomstam rechts?
Dat had ik nog nooit opgemerkt! Hij lijkt wel te fluiten met getuite lippen ... zou hij
"wij zijn de mannekes van plezier...." skuffel'n (fluiten) Dat is hier een beroemd dorpslied.

 Een "manneke van..." op vilt pantoffels. Ik kom hem vaak tegen, hij knikt altijd  of roept iets over het weer. Vandaag stak hij verlegen zijn hand op... vanaf de overkant ... Had dit mijn roots geweest, ik had zeker geweten wie hij was. Hier is het echter moeilijk in te burgeren...

 

De kerk

 

Tegenover de kerk kon ik in 't Krantje of de bpost mijn pakje versturen. Langs de watermolen
terug huiswaarts ... Daar waar ze een nieuwe straat aanleggen die lijkt te zullen uitkomen op de parking van 't station ???  daar achter de eeuwige jachtvelden van onze katten...ben ik ook beelden gaan vastleggen maar dat is voor een volgende keer.