Verhalen uit d'oede doze... op super 8 film.

 

 

Als je zoals manlief, zittend aan de rechte stoel gekluisterd zijt wegens rugpijn... kijk je graag wat filmpjes op TV. Tegenwoordig zeggen we erg vaak "Nee, die hebben we al gezien - kies maar iets anders!" 'k Weet niet of 't feit van "alles al gezien" aan onze leeftijd ligt of aan de vele herhalingen op tv. In alle geval het LIJKT of je keuzemogelijkheden genoeg hebt, zeker als je je eigen opnames en DVD collectie en filmnet op aanvraag erbij rekent... maar we zijn niet zo snel meer content. En, ze draaien geen ouderwetse Walt Disney's op onze vaste zenders! Of... die zagen we dus al ... we zijn AL te kieskeurig geworden!

Vroeger was dat anders!

Vroeger reageerden we UITGELATEN, VERRUKT, BLIJ, OPGEWONDEN en zeer verwachtingsvol als papa zijn SUPER 8 filmprojector bovenhaalde in "de kôamer" en opstelde op de grote tafel tussen al zijn papieren en kistjes. De lens werd gericht op de 'blote' muur boven de lange buffetkast vol rommel en stof. Er moesten maar twee schilderijen weggehaald worden en wat bucht vanop die kast elders opgestapld - en we hadden ons eigenste "witte doek" Enfin... dat "doek" was eerder van dat sauzige vergeeld dat je verkrijgt als je lange tijd een verstokte roker herbergt... 

 

Ik weet niet meer goed hoe die projector eruitzag... zoiets als hierboven herinner ik me. Meestal bekeken we eerst een paar keer het laatst ontwikkelde familiefilmpje. 't Werd herhaald en herhaald tot iedereen zichzelf dus genoeg had kunnen aanwijzen en bewonderen. Nee, dat verveelde NIET toen. Daarna kwamen de filmspoelen op aanvraag uit het valies... mama zag graag eerst die uit onze babytijd terug, die van toen we nog zo braaf en schattig waren...                   

MAAR

De filmavond van de Driessentjens eindigde steevast met  "WALT DISNEY !!!!!!!!!!!!! PAPA, allez, rwô kapke en de drie zwientjes PAPA !!!!!!!!!!!!!!!!"
En we keken wel duizend keer naar hetzelfde en vonden het iedere keer nog even gjistig als de keer daarvoor. De korte Disney super achtjes mochten ook AVERECHTS afgespeeld worden - van achter naar voor, dat vonden we 't EINDE en meer dan super komiek, we konden daar niet genoeg van krijgen... véle plezanter dan gewoon terugspoelen - al gaf dat "oavrêks" veel slijtage en kon de lens of de film zelf oververhit geraken. Papa eindigde altijd met afspelen als "verschoepering" of brand tussen de spoelen nabij was. Daarom mocht dat van achter naar voor ook  NIET met de familiefimpjes. We mochten trouwens ook NIET aan de valies met filmpjes of de  projector  zelf komen of we kregen levenslang geen dessert meer! Gelukkig maar - er werd nog veel dessert gegeten en de familiefilmpjes werden BEWAARD. Schoonbroer Jules (? denk ik) heeft ze allemaal op DVD gezet

maar we kijken veel te weinig... vind IK. Alhoewel, op schatten moet je ZUINIG zijn....